Żądanie uznania postanowienia wzorca umowy za niewiążące konsumenta (art. 3851 KC) nie jest tożsame ani nie zawiera się w żądaniu ustalenia nieważności umowy (art. 58 KC) – tak orzekł Sąd Najwyższy w uchwale z 15 września 2020 r. (III CZP 87/19).
Czytaj dalej Uznanie postanowienia za niewiążące a nieważność umowyMiesiąc: kwiecień 2022
Uzależnienie kwoty kredytu od decyzji tylko jednej ze stron umowy
Uzależnienie kwot do wypłaty i zwrotu kwoty kredytu od zachowań i decyzji tylko jednej ze stron umowy, w dodatku strony silniejszej względem konsumenta, prowadzi do wniosku, że od samego początku nie było obiektywnego mechanizmu, który pozwoliłby ustalić świadczenie kredytobiorcy w sposób niezależny od decyzji banku. Nie da się tego pogodzić z ogólnymi zasadami prawa cywilnego zakładającymi w stosunkach zobowiązaniowych równowagę prawną stron umowy oraz określoność i przewidywalność ich wzajemnych świadczeń.
Tak orzekł Sąd Apelacyjny w Warszawie w wyroku z 22 września 2020 r. w sprawie V ACa 143/20, uchylając niekorzystny dla kredytobiorców wyrok sądu I instancji i przekazując sprawę do ponownego rozpoznania sądowi okręgowemu.
Czytaj dalej Uzależnienie kwoty kredytu od decyzji tylko jednej ze stron umowySposób wykonywania umowy a ocena abuzywności jej postanowień
Skoro dla oceny abuzywności zapisów umowy istotny jest stan z daty jej zawarcia, to bez znaczenia dla tej oceny pozostaje, w jaki sposób pozwany wykonywał lub wykonuje umowę, w szczególności to, w jaki sposób ustalał, czy też ustala swoje kursy, czy odpowiadały one kursom rynkowym, w jaki sposób pozyskiwał środki na prowadzenie akcji kredytowej i w jaki sposób księgował, czy też rozliczał te środki oraz środki pobrane od kredytobiorców.
Czytaj dalej Sposób wykonywania umowy a ocena abuzywności jej postanowień